معاون وزیر جهادکشاورزی و رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در ادامه سفر به یزد، روز دوشنبه 26 خردادماه 1399 از مرکز ملی تحقیقات شوری بازدید کرد.

دکتر کامبیز بازرگان رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ضمن بازدید از مرکز ملی تحقیقات شوری در جلسه‌ای با حضور مهندس سجادی پور رئیس سازمان جهادکشاورزی استان یزد، دکتر دهقانی رئیس مرکز ملی تحقیقات شوری و معاونین، دکتر اسمعیل زاده رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد و معاونین و جمعی از مسئولین بخش‌های مرکز ملی تحقیقات شوری و سازمان جهادکشاورزی استان یزد در سالن جلسات مرکز ملی تحقیقات شوری شرکت داشت.

در ابتدای جلسه رئیس مرکز ملی تحقیقات شوری ضمن خیرمقدم به حضار، به معرفی اجمالی این مرکز پرداخت. دکتر دهقانی اهم فعالیت‌های این مرکز در سال‌های 99-1398 را برشمرد و بر تغییر نگرش مرکز نسبت به انجام پروژه‌های تحقیقاتی در راستای مشکلات کشاورزی ملی و منطقه‌ای در سال‌های اخیر تأکید کرد. ایشان در صحبت‌هایی برخی مشکلات مرکز را بیان نمودند و آینده‌ای روشن و اثربخش را برای مرکز ملی تحقیقات شوری متصور شدند. در ادامه، رئیس سازمان جهادکشاورزی استان یزد در سخنانی اشاره‌ای به وضعیت شوری استان یزد داشت و این تهدید را فرصتی مغتنم برای استفاده بهینه از منابع شور بیان دانست. مهندس سجادی پور، حضور مرکز ملی تحقیقات شوری در یزد را فرصتی بسیار خوب برای بهبود کشاورزی استان بیان کرد و به برخی فعالیت‌های مشترک سازمان جهاد استان یزد با این مرکز اشاره کرد.

رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ضمن اظهار خوشحالی از دیدار با رئیس سازمان جهادکشاورزی استان یزد و رئیس مرکز ملی تحقیقات شوری و سایر اعضای جلسه، به توانمندی‌های مرکز اشاره و آن را با مراکز مهم تحقیقات شوری دنیا مقایسه کرد. به اعتقاد دکتر بازرگان از نظر تجهیزات کلی، دانش فنی، تخصص و علم روز تفاوت چندانی بین مؤسسات تحقیقاتی داخلی با مراکز بین‌المللی وجود ندارد. ایشان در ادامه به بحث بهبود اثربخشی آموزش و پژوهش در سازمان پرداخت و بیان داشت: در حال حاضر سالیانه حدود 4000 فقره پروژه در سازمان تصویب و اجرا می‌شود، که عمده این پروژه‌ها تاکنون از پایین به بالا سفارش دهی می‌شدند؛ ولی به منظور افزایش اثربخشی پیش بینی شده از این به بعد پروژه‌ها در قالب یک نقشه راه کلی مطرح می شود و امید است که در یک حرکت منسجم روبه‌جلو مشکلات کشور را حل کند. ایشان مشکلات پروژه‌های تحقیقاتی سازمان برای ورود به عرضه اجرا را «دلایل فنی»، «دلایل اجتماعی-فرهنگی»، «دلایل اقتصادی» و «چالش مکانیزاسیون» برشمردند که به‌عنوان دره مرگ فناوری مطرح می‌شود. معاون وزیر جهادکشاورزی در سخنانی ادامه داد: بایستی همه جوانب پروژه‌های تحقیقاتی دیده شود تا هنگام اجرا به مشکل برنخورد و با استقبال کشاورزان نیز مواجه گردد، که این نگرش در رویکرد جدید سازمان به‌صورت اجرای طرح­های کلان دیده خواهد شد. به‌طوری‌که بخش اعظمی از پروژه‌های تحقیقاتی بایستی در قالب طرح‌های کلان و سراسری اجرا شود. دکتر بازرگان افزودند: در این برنامه جدید، رویکرد آموزش و ترویج باید همگام با فاز تحقیقات باشد و همه درنهایت به فاز اجرا ختم گردد، به‌طوری‌که همه فعالیت بخش‌های آموزش، تحقیقات، ترویج و اجرا بایستی یک نگاه واحد و مسئول محور داشته باشند. به اعتقاد رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسات تحقیقات ملی واحدهای تخصصی و نظردهی نهایی در حوزه‌های مربوطه هستند، درحالی‌که مراکز تحقیقاتی استانی و منطقه‌ای وظیفه تلفیق یافته‌ها و نظرات مؤسسات با یکدیگر و با شرایط محلی را دارند. همه این نظرات در ستاد سازمان با دید تلفیق ملی دیده می‌شود و به مراکز و سایر سازمان‌ها و نهادهای مربوطه ارجاع داده می‌شود.

دکتر بازرگان در ادامه در سخنانی پیرامون وضعیت ساختاری مرکز ملی تحقیقات شوری بیان داشتند: اصل و ضرورت تشکیل یک مرکز برای حل مشکلات شوری و تأسیس مرکز ملی تحقیقات شوری کاری بسیار لازم و پسندیده بود، ولی آن­طور که باید و شاید و در حد بحران شوری پرداخته نشد. ایشان در سخنانی اضافه کرد: با این روند و این برخورد هیچ اتفاق مثبتی برای وضعیت آب و خاک شور کشور نخواهد افتاد، چراکه باید معماری مرکز در ارتباط با سازمان بازنگری شود. به اعتقاد دکتر بازرگان، علی رغم عدم وجود ردیف بودجه مستقل برای مرکز ملی تحقیقات شوری،  این مرکز به توجه به خروجی‌ها و بروندادها اثربخشی بسیار بالایی داشته، اما چون حجم مسئله شوری در کشور بزرگ است، این وضع نمی‌تواند جوابگو باشد. معاون وزیر، با این حال، مرکز ملی تحقیقات شوری را با ظرفیتی بالا برای ارائه و مدیریت برخی طرح‌های کلان در کشور دانست که بتواند برخی مشکلات کشور را حل کند. ایشان راه حل کوتاه مدت را تامین بودجه برخی طرح های کلان مرتبط با مرکز از سوی ستاد سازمان و انجام پروژه های مشترک با سایر موسسات دانشته و راهکار بلندمدت را نیز اصلاح ساختار در قالب برنامه های کلی سازمان بیان داشتند.